Harf ile başlayan K
| # | İsim | Menşei | Anlam | Cinsiyet | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | KAAN | Tür | 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar. | M | |
| 2 | KABİL | Ar | 1. Olabilir, mümkün. 2. Cins, soy, sınıf, tür, çeşit. Hz. Adem’in büyük oğlu olup kardeşi Habil’i öldürmüş ve yeryüzünde ilk kan döken insan olmuştur. | M | |
| 3 | KADEM | Ar | 1. Ayak. 2. Adım. 3.Yarım arşın uzunluğunda bir ölçek. 4 Uğur. – Kadın ve erkek adı olarak kullanılır. | Uni | |
| 4 | KADEMRAN | Fars | 1. İlerleyen. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. | Uni | |
| 5 | KADI | Ar | 1. Hüküm, karar, hakimlik. 2. Seri devlette, mahkeme reisi. İlim sahibi yetkili. Kadı İyaz (İyaz b. Musa b. Ümran esSebtî(10831149). Meşhur fıkıh ve hadis bilgini. İspanya’da Gırnata kadılığı yaptı. 20’yi aşkın eseri vardır. | M | |
| 6 | KADİM | Ar | 1. Ayak basan, ulaşan, varan. 2. Ezeli, evvelsiz. 3. Çok eski zamanlara ait eski atik. 4. Yıllanmış. – Kelamı Kadim, Kur’anı Kerim. | M | |
| 7 | KADİR | Ar | 1. Değer, kıymet, itibar. 2. Parlaklık. 3. Kudret sahibi kudretli, kuvvetli, güçlü. 4. Allah’ın isimlerinden. Kur’anı Kerim’de 50’ye yakın yerde geçmektedir. Başına”abd” takısı olarak “Abdülkadir” olarak kullanılır. | M | |
| 8 | KADİRBİLLAH | Ar | 1. Allah’la güçlenen. Gücünü Allah’tan alan. 2. Ebu’lAhmed b. İshak. Abbasi halifesi(Öl. 1031). Halife Muktedir’in torunu. | M | |
| 9 | KADİRŞAH | a.f.i | 1. Güçlü, kuvvetli hükümdar, padişah. 2. Kadir ve şah kelimelerinden türetilmiş birlesik isimdir. | M | |
| 10 | KADREDDİN | Ar | – Dinin kudreti, gücü. – Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır. | M | |
| 11 | KADRİ | Ar | 1. Değer, itibar. 2. Onur, şeref, haysiyet, meziyet. 3. Rütbe, derece. | M | |
| 12 | KADRİCAN | a.f.i | – Değerli, itibarlı, can, ruh. – Kadri ve Can isimlerinden meydana gelen birleşik isim. | M | |
| 13 | KADRİHAN | a.t.i | – Değerli hükümdar, yönetici. | M | |
| 14 | KAFİ | Ar | – El veren, yeter, yetecek, yetişen, kifayet eden. | M | |
| 15 | KAĞAN | Tür | 1. Hakan, imparator. 2. Kükremiş, öfkelenmiş, kükreyen, öfkelenen. | M | |
| 16 | Kağan | Eski Turk | Lider | M | |
| 17 | Kağan | Oz Turk | İmparator | Uni | |
| 18 | KAHHAR | Ar | 1. Ziyadesiyle kahreden, kahredici, yok edici batırıcı. 2. Allah’ın isimlerinden. – İsim olarak kullanılmaz. –(bkz. Abdülkahhar). | Uni | |
| 19 | KAHİR | Ar | 1. Allah’ın sıfatlarındandır. Kur’anı Kerim’de iki yerde geçEr 2. Kahredici, zorlayan. 3. Yok eden. 4. Ezici kuvvet. Kahir Billah Abbasi halifesi.(Ebu Mansur Muhammed elMutezid). Muktedir’in kardeşi. | Uni | |
| 20 | KAHRAMAN | Fars | 1. Yiğit, cesur,(bahadır). 2. Hüküm sahibi, iş buyuran. 3. Fars mitolojisinde Rüstem’in yendiği kimse. –(bkz. Bahadır). ) | M | |